nu Aύριο .

Δε θέλω επιμέλειες ,θέλω να γράφω μονορούφι .Δε με πολυκαίει το αποτέλεσμα ,απλά μου αρέσει με τρελές παύσεις να γράφω .Τίποτα σπουδαίο ,τίποτα εξαιρετικό , λίγη γραπτή επαφή . Δε θα μιλήσω ποιητικά ,ερωτικά ,μελό ,ψυχασθενικά βαριέμαι .Βαριέμαι να επαναλαμβάνομαι .

Απλά φοβάμαι τη στιγμή της υποχώρησης .Φοβάμαι τη στιγμή που όλα θα μου λένε ,η τουλάχιστον εγώ θα τα ερμηνεύωκάνε πίσω . Κάποτε βρήκα ένα παιδικό ημερολόγιο που έγραφε με αγνά όμορφα παιδικά γράμματα «σήμερα είμαι πολύ στεναχωρημένος ,δε τα πήγα καλά ,θα κοιμηθώ νωρίς και αύριο θα προσπαθήσω να είμαι καλύτερος» … Εμένα δε με συγκίνησε με τρόμαξε λίγο αυτή η ψυχολογία που διαπερνά χρόνια ,άυριο να είμαι καλύτερος . Αυτό το από Δευτέρα όλα θα αλλάξουν ,όλα θα γίνουν όπως επιθυμώ ,όλα θα ακολουθήσουν τα δικά μου θέλω .. χα χακαι χου .

Δεν έχει νόημα να γίνω κυνικός ,δεν έχει νόημα για μένα τουλάχιστον .Δε θα αλλάξω ,μάλλον, και δε μπορώ αλλά κουράστηκα ,με κουράσατε ,με κουρασες ρε μικρέ που γράφεις και έγραφες ημερολόγια . Δε μπορώ άλλο , δε έχω χρόνο να μείνω άλλο εδώ..

Φύσα θάλασσα πλατιά ,φύσα αγέρι φύσα αγέρι…

Να αφήσω το παραμύθι να φύγει με την καμία , εδώ , όπως λέει και ο μεγάλος ο δικός μου μικρός μονομάχος . Θα μου λείψουν πολλοί αλλά δεν είναι στο χέρι μου πιά , στο χέρι μου είναι αφού ο μικρός μονομάχος δύσκολα αλλάζει τουλάχιστον να πάει χορτάτος και δε του ζητώ από αύριο (ναι άλλη μια καταληκτική ημερομηνία ) να γίνει καλύτερος αλλά από τα αποθέματα που κουβαλά τόσα χρόνια να αρχίζει χωρίς φόβο πια να τα μοιράζει .